Başına Gelince Sen de Anlarsın

Murat Bey umursamaz, sadece kendini düşünen, her şeyi para olarak gören biriydi. Kendisine ait bir fabrikası vardı. Bu fabrikanın atıklarını o civardaki dereye akıtıyordu. Dere kirli, kimyasal, zehirli, kötü kokulu, mide bulandırıcı bir hal almıştı. Köylüler bu durumdan rahatsızdı. Çünkü tarlaları ürün vermiyor ve o derede oynayan çocukları sürekli hasta oluyordu ama Murat Bey tüm bu şikâyetlere kulak asmıyor ve onları dikkate almıyordu. Murat Beyin on yaşındaki oğlu Emre her gün babasıyla fabrikaya gidiyordu. Büyük şehirde yaşamanın zorluğunu en fazla o hissediyordu. Annesi: “Aman oğlum! Sana bir şey olur. Üstün başın kirlenir.” Hep aynı sözlerle onun dışarı çıkmasını engelliyordu. Dışarı çıkmak, arkadaşlarıyla top oynamak, doya doya koşmak, eğlenmek onun en güzel hayalleriydi. Kendini birazda olsa fabrikada özgür hissediyordu. Fabrika o koca şehrin biraz dışında yer alıyordu. Emre, yine fabrikanın her yerini gezdi ama can sıkıntısı bir türlü geçmedi. Bugün farlı bir şeyler yapmak istiyordu. Kimseye görünmeden fabrikadan çıktı. Fabrikayı çevreleyen duvarların kenarından fabrikanın arkasına doğru gitti. Derenin içinde ve kenarında oynayan çocukları gördü. Çok heyecanlandı. Çocukların yanına gidip gitmeme konusunda kararsızdı. Daha sonra çocukların yanına gitti ve aralarına karıştı. Onlarla oyunlar oynamaya başladı. Çok mutluydu. Hayalleri gerçekleşmişti sanki. Murat Bey’in işleri her zaman ki gibi yoğundu ve Emre’nin orada olduğunu unutmuştu. Murat Bey’in karnının acıktığını hissetti. Emre aklına geldi. Sekreterini çağırarak onu bulmasını istedi. 

Aradan birkaç dakika geçmişti ki sekreter Emre’yi bulamadığını söyledi. Murat Bey fabrikanın her yerini gezdi ama Emre yoktu. Çok telaşlıydı ne yapacağını bilemiyordu. Bu sırada aklına fabrikanın dışına çıkmak geldi. Onu orada çocuklarla oynarken görünce çok sinirlendi. Hemen kolundan tutup onu dereden çıkardı ve fabrikaya götürdü. Emre’nin belli bir süre fabrikaya gelmesini de yasakladı. Ertesi gün çalan telefonla Murat Bey ne yapacağını bilemedi. Hemen arabasına binip eve gitti. Emre ateşler içinde yanıyordu. Onu kucakladığı gibi hastaneye götürdü. Doktorlar onun bir şeylerden zehirlendiğini söylediler. Murat Bey’in aklına dün yaşanan olay geldi. Kendine çok kızdı. Bu durum birazda onun suçuydu. Murat Bey bu olaydan sonra fabrikayı çevreye zarar vermeyecek şekilde düzenletti. Filtreler taktırdı, köylülerin zararlarını karşıladı, o bölgeyi temizletti. Bu olaylardan sonra çevreye duyarlı bir aile oldular. Oğlu hala her gün fabrikaya geliyor ve temiz bir çevrede oyun oynuyor, babası da onu huzur içinde izliyordu. Umursamaz ve çevreyi kirleten o duyarsız adam gitmiş yerine bilinçli ve çevreye duyarlı bir insan geldi. Geçmişte yaptıklarına inanamıyordu ve geçmişte yaptıkları için çok pişmandı.