Fakirlik Ayıp Değil Tembellik Ayıptır

İnsanlar doğacakları aileyi kendileri seçemezler.  Bazısı çok zengin bir ailede doğar, kimisi ise yoksul bir ailede doğar. Bazısı Fransa'da eğitim görüyorken, kimisi de sanayide çalışıp ailesine destek oluyor. Biri aç susuz iken biri akşam yemeği için Fransa'ya gidiyor. Kısacası insanlar kendileri seçmediği şeyler için utanmasın. Çünkü bu bizim elimizde olan bir şey değil. Asıl utanması gereken kişiler fakir olduğu halde çalışmayıp, bir meslek sahibi olmayan kişilerdir. Bir de eli, kolu, bacağı tuttuğu halde çalışmak yerine başkalarından borç para isteyip ve bu da yetmezmiş gibi geri ödemeyenler utansın. Aynı bu kişiler gibi bir de imkânı olduğu halde başkalarına dileniyor. Bu insanlar utanmalıdır. Çünkü insanların iyi niyetini suistimal ediyorlar. Bazı insanlar ise çok çalışır ama olmaz çünkü fakir bir ailede doğup büyümüştür. 

Örneğin fabrikada çalışan işçiler o kadar fazla çalışıyorlar ama çok kazanç sağlayamıyorlar. Sağlığı iyi durumda olan kişiler, aklı başında olan, ailevi sorunları olmayanlar eğer çalışmıyorsa bu davranış toplum içinde hoş karşılanmaz. Toplum onları ayıplar. Bu insanların tam aksine ailevi sorunları olan, sağlığı pek yerinde olmayan kişiler toplumda iyi karşılanır. Örnek olarak gösterilir. Bu insanlar bir de fakir ailelere yardım ediyorlar.  Bazı yardım ettikleri o parayı hak etmiyor. Çünkü o insanlar imkânı olduğu halde çalışmıyor ve fazlasıyla emek ile çalışan kişinin parasını alıyor. İşte bu tam bir görgüsüzlüktür. İnsanlar bir meslek sahibi olmalı. O meslekte çalışmak ona huzur vermeli. İnsanlar sırf para kazanmak için değil. Millete hizmet etmek için insanlara fayda sağlamak için çalışmalı. İnsanlar fakir olmaktan utanmamalı çünkü fakir olmak utanılacak bir durum değildir. Utanılması gereken şey tembelliktir. Çalışmak da ayıp değildir. Asıl çalışmamak ayıptır. Tek cümle ile açıklamak gerekirse fakirlik ayıp değildir ayıp olan tembelliktir.